Οι Προεδρικές της… οικονομίας

Για την αντιπολίτευση και συγκεκριμένα για τον ΔΗΣΥ, ήταν μια κίνηση προεκλογικού. Αλλά και οι τοποθετήσεις στελεχών του ΑΚΕΛ δεν έκρυψαν ότι η αντικατάσταση του Αθανάσιου Ορφανίδη στην ηγεσία της Κεντρικής Τράπεζας ήταν μια… πολιτική πράξη. Κληρονομιά του Πανίκου Δημητριάδη, που ανέλαβε διοικητής της Κεντρικής αυτές τις μέρες, με την καθαρή ανάθεση φαίνεται να είναι να “διορθώσει” εκείνα που Προεδρικό και ΑΚΕΛ θεωρούν ότι ήταν λάθη του προκατόχου του. Μεγαλύτερο θέμα, όμως, φαίνεται να είναι το πολιτικό. Ο προεκλογικός για την κάλπη του Φεβρουαρίου θα γίνει στο έδαφος της οικονομίας.

Το ΑΚΕΛ συνειδητοποιεί ότι αυτό είναι το πιο αδύνατο σημείο του. Μέσα στην κοινή γνώμη οι αβάστακτες ευθύνες για το φονικό στο Μαρί μπορεί να μετρούν και πιο πολύ. Αν όμως τελικά υποψήφιος του ΑΚΕΛ δεν είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας, τότε το μεγάλο αγκάθι του δράματος στο Μαρί μπορεί να… ξεπεραστεί. Γιατί εκείνες οι ευθύνες, διά στόματος Πόλυ Πολυβίου, ήταν και προσωπικές, του συγκεκριμένου Προέδρου. Ίσως μάλιστα αυτός να είναι και ένας από τους λόγους που φαίνεται να παραμερίζεται στην κούρσα ο… ιστορικός ηγέτης του ΑΚΕΛ.

Ένας “αντι-Ορφανίδης” στο πηδάλιο της Κεντρικής

Η περίπτωση του διορισμού νέου διοικητή της Κεντρικής σχετίζεται όμως και με τα επόμενα βήματα και ιδιαίτερα το βαρύ φορτίο της ανακεφαλαιοποίησης και των “βιβλικών διαστάσεων” ζημιών των τραπεζών. Στην πραγματικότητα ο κύριος στόχος του νέου διοικητή είναι να βρει κάποιον τρόπο για να σβήσουν μέρος από τις ζημιές των τραπεζών μέσα στα κονδύλια που η Ε.Ε. θα θέσει στη διάθεση της Ελλάδας γι’ αυτόν τον σκοπό.

Αλλά αντί γι’ αυτόν τον στόχο, η πολιτική ηγεσία ήδη έχει προσανατολίσει τον καθηγητή Οικονομετρίας στο καθήκον να δείξει αναδρομικά πόσο «κακή» ήταν η διοίκηση Ορφανίδη. Αν ο Ορφανίδης και οι τραπεζίτες ευθύνονται για την τραπεζική εκτροπή στα καταστροφικά ομόλογα του ελληνικού κράτους, τότε Χριστόφιας-Σταυράκης και Χριστόφιας-ΑΚΕΛ ευθύνονται λιγότερο για τα χάλια της οικονομίας. Αυτός είναι ο συλλογισμός της Εζεκία Παπαϊωάννου.

Στην Πινδάρου βλέπουν τα πράγματα με έναν πολύ διαφορετικό φακό. Πληροφορίες μας λένε ότι στο επιτελείο Αναστασιάδη ήδη προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο η Κύπρος να προχωρήσει σε προεδρικές εκλογές ενώ θα έχει βρεθεί στα γρανάζια του Μηχανισμού Στήριξης. Όλα δείχνουν, λένε επιτελικά στελέχη στο περιβάλλον του υποψήφιου Προέδρου, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα αναγκαστεί να ζητήσει τη στήριξη της Ε.Ε. και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Είναι αυτό το ενδεχόμενο, προσθέτουν, που προσπαθούν από την πλευρά του ΑΚΕΛ να ρίξουν στους ώμους του τέως διοικητή της Κεντρικής.

Υπήρχε προσύμφωνο Καζαμία;

Μέσα στην ίδια την Κεντρική Τράπεζα, όπως και μη πολιτικά πρόσωπα, τεχνοκράτες στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, υπογραμμίζουν ότι το στοίχημα είναι να βρεθεί τρόπος να σωθεί το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου και ότι όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Ο προεκλογικός σχεδιασμός του ΑΚΕΛ φαίνεται όμως να συνδυάζει αυτήν τη διάσωση με πολιτικά οφέλη. Αντίστροφα, στον ΔΗΣΥ θεωρούν ότι αυτές οι τακτικές κινήσεις του κυβερνώντος κόμματος θα εξανεμιστούν «από την ώρα που θα έρθουν τα πρώτα μαντάτα από τον Μηχανισμό».

Πληροφορίες από τη Φρανκφούρτη και την Αθήνα αναφέρουν ότι ο τέως υπουργός Οικονομικών, Κίκης Καζαμίας, είχε φτάσει σε μια κατ’ αρχήν συμφωνία προκειμένου μέρος της «χασούρας» των κυπριακών τραπεζών να απορροφηθεί από το Μνημόνιο της Ελλάδας. Με τον Κίκη Καζαμία να είναι τέως και τον μέχρι πρότινος ισχυρό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο να τρέχει μια σχεδόν απελπισμένη προεκλογική εκστρατεία, είναι αμφίβολο αν Σιαρλής-Δημητριάδης θα πετύχουν τελικά μια τέτοια “ένεση”. 

Blame games στο Κέντρο

Ο περίφημος ενδιάμεσος χώρος αναλώνεται σε σχεδιασμούς σχετικά με τη διζωνική και την ονοματολογία της λύσης του Κυπριακού. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι μέχρι στιγμής, παρά τις απανωτές συσκέψεις και τα επιτελεία, δεν έχει δώσει κάποιαν αξιόλογη “λύση υποψηφίου”. Η είδηση από εκείνο το μέτωπο είναι μάλλον κάποιο “blame game”. Με αυτό τον τρόπο δεν δημιουργούν προς το παρόν καμία αληθινή πίεση ούτε προς τον Νίκο Αναστασιάδη ούτε και προς το ΑΚΕΛ. Εκτός από τα όσα συμβαίνουν σε τυχόν μυστικές συσκέψεις και συναντήσεις.

Και φυσικά την προσπάθεια του Προέδρου του ΔΗΚΟ να κρατά και τις δύο πόρτες ανοιχτές - αυτήν του ΑΚΕΛ αλλά και αυτήν του «ενδιαμέσου κοινού υποψηφίου». Όλα δείχνουν πάντως ότι στην τελική ευθεία θα ακούσουμε πολλές φορές το όνομα του Αθανάσιου Ορφανίδη. Το ΑΚΕΛ, ανάλογα και με το πού θα δώσει το χρίσμα του υποψηφίου, θα ρίξει όλες τις πιέσεις, που δέχεται το εκλογικό σώμα από την κρίση, στις τράπεζες και στον τέως διοικητή της Κεντρικής. Ο ίδιος ο Αθανάσιος Ορφανίδης, όπως έδειξε την ώρα της προαγγελθείσας αποχώρησης, μάλλον δεν θα μείνει με κλειστό το στόμα…

Με «υπέρβαση '13» ο Αναστασιάδης;

Ο Νίκος Αναστασιάδης, αφήνοντας αυτές τις συζητήσεις στο κομματικό επιτελείο και στον Αβέρωφ Νεοφύτου, θα προσπαθήσει να δείξει έναν δρόμο υπέρβασης. Πολύ διαφορετικό από εκείνον του 2008. Αν τότε ο σημερινός προεδρικός υποψήφιος και για πολλούς ήδη «φαβορί» είχε φτάσει στο σημείο να υπονοεί την υπέρβαση ως στήριξη «ακόμα και του Χριστόφια» για να λυθεί το Κυπριακό, τώρα θα προτείνει την υπέρβαση της οικονομικής κρίσης.

Το μεγάλο πλεονέκτημά του θα είναι ότι ο κόσμος θα θέλει περισσότερο να μάθει πώς μειώνεται η ανεργία και η ανασφάλεια και πώς δημιουργούνται θέσεις εργασίας, επιχειρηματικές ευκαιρίες και εισοδήματα, παρά για το αν και πόσο φταίει ο Ορφανίδης ή ο Χαρίλαος Σταυράκης και το ΑΚΕΛ. Θα έχει ο μέχρι στιγμής πρόεδρος του ΔΗΣΥ και τώρα υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας αρκετά βέλη στη φαρέτρα του; Θα μπορέσει να πείσει τους ανθρώπους που διψούν για να γυρίσει η σελίδα; Πόσο θα μετρήσουν οι «τρικλοποδιές» που αναπόφευκτα θα βρει μπροστά του για το Δημοψήφισμα, το Σχέδιο Ανάν και το Κυπριακό;