Μέσα στο μυαλό του Άντρου Κυπριανού

 (Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Σημερινή 04/03/12)

Περιμένει να επουλωθούν οι πληγές προκειμένου να χαράξει στρατηγική για τις Προεδρικές - Από την ώρα που στο Προεδρικό θεωρούν ως… δεδομένη την υποψηφιότητα του Προέδρου για το 2013, ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ δεν νοείται να κάνει άλλες σκέψεις

ΠΕΡΑΣΕ ο καιρός που το ΑΚΕΛ στήριζε υποψηφίους από άλλους χώρους, δηλώνουν τόσο ο Άντρος Κυπριανού όσο και ο Νίκος Κατσουρίδης

• Οι δημοσκοπήσεις για την ώρα δείχνουν ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν μπορεί να συσπειρώσει καν όλους τους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ.

• Δεν είναι καθόλου εύκολο να επαναδιεκδικήσει με τον Δημήτρη Χριστόφια, αλλά ούτε και να… «τολμήσει» να αμφισβητήσει την υποψηφιότητά του.

• Πώς και γιατί μια «τρίτη υποψηφιότητα» είτε του δίνει ανάσες είτε του αφαιρεί το «παιχνίδι μυαλού» με Ομήρου και Καρογιάν...

Όταν ο Άντρος Κυπριανού εγκατέλειπε την επαγγελματική του σταδιοδρομία για να απασχοληθεί ως επαγγελματικό στέλεχος του ΑΚΕΛ, δεν γνώριζε ότι θα γινόταν Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ. Δεν μπορούσε επίσης να φανταστεί ότι θα έπαιρνε τη θέση τού Γ.Γ. του κόμματος επειδή ο Δημήτρης Χριστόφιας θα ήταν πια Πρόεδρος του κράτους…

Ένας απολογισμός για… «γερές αντοχές»
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Τα σκάνδαλα των «προεδρικών φίλων» και η οικονομική κρίση βραχυκύκλωσαν τις προεδρικές επιδόσεις. Η «δίκαιη κοινωνία» έγινε περικοπές μισθών και αυξήσεις φόρων, με πλήθος ανέργων να συνωστίζονται στα Γραφεία Εργασίας. Μάλιστα την ώρα που τα επιδόματα τέκνου, πολυτέκνων και φοιτητών περικόπτονται, η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ προσπαθεί εις μάτην να εξηγήσει τα προκλητικά επιδόματα των ξένων μεταναστών...

Κυρίως, όμως, ήρθε η τραγική στιγμή με τη φονική έκρηξη στο Μαρί. Εκείνο το ακραίο περιστατικό, που βύθισε την Κύπρο στο σκοτάδι και το πένθος, «ξεγύμνωσε» εντελώς την κυβέρνηση του Προέδρου Χριστόφια. Ιδιαίτερα μάλιστα ενόχλησαν οι μετέπειτα χειρισμοί. Με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να… «οχυρώνεται» στο Προεδρικό και να αρνείται ακόμα και το Πόρισμα Πολυβίου. Τη στιγμή που οδηγούνται στα δικαστήρια δυο υπουργοί της Κυβέρνησης και ο κόσμος αγανακτεί και εξοργίζεται… ακόμη και με τους φουσκωμένους λογαριασμούς της ΑΗΚ.

Επιπλέον, η διαχείριση της εθνικής υπόθεσης, μετά τα πρώτα επεισόδια με τον «σύντροφο Ταλάτ», έχει οδηγήσει σε επικίνδυνο αδιέξοδο και σε γενικευμένη απελπισία. Αφού για την ώρα είναι διάχυτη η εντύπωση των μεγάλων υποχωρήσεων και των μηδενικών αποτελεσμάτων. Το εσωτερικό μέτωπο έγινε σμπαράλια και ο «πρόεδρος της ενότητας» νιώθει πια ερμητικά μόνος εντός αλλά και εκτός Εθνικού Συμβουλίου.

Όλα αυτά έχουν κατακλύσει όχι μόνο το πολιτικό προσκήνιο, αλλά και την καθημερινή ζωή χιλιάδων πολιτών που παρακολουθούν και αντιδρούν πιο ενεργητικά παρά ποτέ…

Τι περιμένει

Τα πράγματα μοιάζουν εξαιρετικά δύσκολα για τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ. Πρώτον, έχει να απολογηθεί για μια διακυβέρνηση, που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν εγκρίνεται πια ούτε καν απ' όλους τους ΑΚΕΛικούς. Από «πρόεδρος του ενός τρίτου», με αρνητική γνώμη από όλους τους ψηφοφόρους εκτός από τους ΑΚΕΛικούς, ο Χριστόφιας αναδεικνύεται τώρα σε «πρόεδρο του ενός τετάρτου». Δυο είναι λοιπόν οι ελπίδες του Γενικού του ΑΚΕΛ. Πρώτα η όποια «λάμψη» της εξάμηνης προεδρίας της Ε.Ε. Για τον σκοπό αυτό μάλιστα εγκατέλειψαν και τη γραμμή της σκληρής κομματικής διαχείρισης και «μετακάλεσαν» ανθρώπους που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα εμπιστεύονταν (Α. Μαυρογιάννης, Μ. Ατταλίδης).

Έπειτα, ο Άντρος Κυπριανού, όπως και όλοι στο επιτελείο του ΑΚΕΛ, υπολογίζουν πολύ στα «χαρμόσυνα νέα» από τη διαδικασία αδειοδοτήσεων. Περιμένουν δηλαδή ότι μέσα στους επόμενους μήνες οι προσδοκίες που έφτασαν στα ύψη θα ικανοποιηθούν και με την εξαγγελία συμβολαίων που θα φτάνουν επίσης σε δυσθεόρατα ύψη. Πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα αναδεικνύεται όμως ο βίος και η πολιτεία της Υπουργού που έχει αρμοδιότητα για θέματα ενέργειας. Η Πραξούλα Αντωνιάδου είναι το μόνο πρόσωπο που φαίνεται να «κλέβει την παράσταση» από τον Πρόεδρο Χριστόφια ως αντικείμενο κατακραυγής και γενικευμένης πολιτικής σάτιρας.

Δεν διανοείται άλλη υποψηφιότητα 
ΟΛΑ αυτά είναι σφηνωμένα στο μυαλό του Άντρου Κυπριανού την ώρα που το ΑΚΕΛ καλείται τους επόμενους μήνες να πάρει αποφάσεις για το 2013.

Το σχέδιό του φαίνεται απλό. Περιμένει να επουλωθούν κάπως οι βαθιές πληγές από το Μαρί, προκειμένου το ΑΚΕΛ να… «επανεκτιμήσει την κατάσταση» και να χαράξει στρατηγική για τις Προεδρικές. Δηλαδή, σε απλά ελληνικά, να δουν αν και πώς ο Χριστόφιας θα επαναδιεκδικήσει το αξίωμά του, όπως έκαναν και όλοι οι προκάτοχοί του. Διότι, από την ώρα που στο Προεδρικό θεωρούν ως… δεδομένη την υποψηφιότητα του Προέδρου για το 2013, ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ δεν νοείται να κάνει άλλες σκέψεις.

Μπορεί επίσημα να δηλώνουν ότι «είναι νωρίς για Προεδρικές», όμως κάνουν σκέψεις, εκτιμήσεις και υπολογισμούς. Ποια είναι, λοιπόν, η κατάσταση στο μυαλό της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και του Γενικού Γραμματέα της; Πρώτο θέμα είναι να αποκρούσουν (τουλάχιστον προς το παρόν) την ιδέα που κυκλοφορεί, σύμφωνα με την οποία η «τσαλακωμένη» εικόνα του Χριστόφια οδηγεί σε αδυναμία του ΑΚΕΛ να διεκδικήσει την προεδρία.

Τόσο ο Άντρος Κυπριανού όσο και ο Νίκος Κατσουρίδης δηλώνουν ότι «πέρασε ο καιρός που το ΑΚΕΛ στήριζε υποψηφίους από άλλους χώρους». Αυτή η διαβεβαίωση, ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές, θέλει να σταματήσει τα όποια σενάρια ότι το ΑΚΕΛ ετοιμάζεται να στηρίξει υποψήφιο από τον «ενδιάμεσο χώρο». Συνεπώς μένουν ανοιχτά δυο εναλλακτικά ενδεχόμενα.

Είτε να είναι ξανά υποψήφιος ο απερχόμενος πρόεδρος είτε να προκριθεί «άλλος υποψήφιος της αριστεράς». Ακούστηκε, μάλιστα, έντονα το όνομα του σημερινού Υπουργού Οικονομικών, Κίκη Καζαμία. Ο τελευταίος, όμως, ενεργώντας... συνετά, φρόντισε να διαψεύσει τέτοιες φήμες και δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν ενδιαφέρεται. Διότι, ότι και αν λέει η θεωρία και η καλπάζουσα σεναριολογία, όσοι βρίσκονται κοντά στον Πρόεδρο Χριστόφια ξέρουν ότι δεν μπορεί να γίνεται λόγος για άλλον υποψήφιο εκτός από τον ίδιο...

Από Γιαννάκη μέχρι Μάριο
ΔΕΥΤΕΡΟ, έχει να διαχειριστεί την αντίφαση ανάμεσα στις επιδιώξεις και φιλοδοξίες του Δημήτρη Χριστόφια και του Προεδρικού, από τη μια και την κατάσταση της κοινής γνώμης, από την άλλη. Διότι ακόμα και η «ΑΚΕΛική κοινή γνώμη» φαίνεται να φτάνει στο μοιραίο συμπέρασμα ότι «πρέπει να γυρίσουμε σελίδα». Αλλά ο «κύκλος Χριστόφια» αποκρούει κατηγορηματικά κάτι τέτοιο. «Αν τυχόν δεν επαναδιεκδικήσει», λένε, «θα ισοδυναμεί με ομολογία αποτυχίας και θα συνοδεύσει το κόμμα για αρκετές δεκαετίες…».

Αποφάσεις με μεγάλο κόστος: Όποιαν απόφαση και να πάρει, θα είναι λάθος
Το κεντρικό ζήτημα μέσα σε αυτό το σχεδόν σουρεαλιστικό σκηνικό είναι ότι ο Άντρος Κυπριανού ξέρει πολύ καλά ότι, εκτός από το αποτέλεσμα των Προεδρικών, οι σημερινές αποφάσεις και προσανατολισμοί του κόμματος θα κρίνουν και το δικό του πολιτικό μέλλον. Αυτή την ώρα η αίσθησή του είναι ότι όποιαν απόφαση και αν πάρει, θα είναι λάθος.

Αν στηρίξει «αθώρητα» τον Δημήτρη Χριστόφια για επαναδιεκδίκηση, θα δημιουργήσει συνθήκες «ονειρικού σεναρίου» για τον Νίκο Αναστασιάδη. Ταυτόχρονα θα σπρώξει σε αδιέξοδο τα δυο κόμματα του κέντρου, αφού Μάριος Καρογιάν και Γιαννάκης Ομήρου δεν είναι εφικτό να υποστηρίξουν έναν από τους «δυο μονομάχους» από τον πρώτο γύρο. Έτσι πιθανότατα θα χάσει τις εκλογές και ο ίδιος προσωπικά θα χρεωθεί τον ΑΚΕΛικό «εφιάλτη της δεξιάς», με το ιδιαίτερα προκλητικό πρόσωπο μάλιστα του Νίκου Αναστασιάδη.

Αν, από την άλλη, διανοηθεί να αναζητήσει λύση «άλλου υποψηφίου», θα έρθει σε σύγκρουση με τον… «πατερούλη». Πρώτον δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορεί καν να διανοηθεί κάτι τέτοιο. Δεύτερο, σε περίπτωση που μπει σε τέτοια περιπέτεια δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταλήξει σε ικανοποιητική και νικηφόρα επιλογή. Αν δηλαδή το κάνει και χαθούν οι Προεδρικές, τότε σίγουρα θα χάσει μαζί και το... κεφάλι του.

Τέλος είναι και το ενδεχόμενο διεκδίκησης με τον Νίκο Κατσουρίδη. Ο τελευταίος δείχνει να διατηρεί ανοικτούς διαύλους με ένα μεγάλο κομμάτι του ΔΗΚΟ αλλά και της ΕΔΕΚ. Μια υποψηφιότητά του όμως θα ανέτρεπε τους εώς τώρα εσωκομματικούς σχεδιασμούς της Εζεκίας Παπαϊωάννου. Αυτούς τους σχεδιασμούς δηλαδή που έδωσαν τα κλειδιά του κόμματος στον νυν Γενικό Γραμματέα. Η προεδρική υποψηφιότητα Κατσουρίδη θα έφερνε ξανά στην πρώτη γραμμή το βαρύ πυροβολικό του ΑΚΕΛ και όλα θα γίνονταν ρευστά και με την επιτυχία αλλά και με την αποτυχία της υποψηφιότητας.

Παιχνίδι με τις κρυφές ελπίδες Ομήρου και Καρογιάν
Είτε λοιπόν πάρει την «ασφαλή» απόφαση για στήριξη Χριστόφια είτε ριψοκινδυνεύσει να θεωρηθεί «Βρούτος» αναζητώντας «πιο σίγουρη λύση», θα παίξει ένα επικίνδυνο παιχνίδι που δεν ταιριάζει ούτε στον χαρακτήρα του ούτε και στο πολιτικό στίγμα του. Έτσι, εκτός από την προσπάθεια να αναστυλωθεί το κύρος και η φήμη της προεδρίας Χριστόφια, η τακτική του τώρα εστιάζεται πέρα από το ΑΚΕΛ.

Προσπαθεί να κρατήσει σε εκκρεμότητα το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, παίζοντας αδιόρατα με τις κρυφές φιλοδοξίες που έχουν οι ηγέτες τους. Διότι είναι κοινό μυστικό ότι τόσο ο Πρόεδρος της Βουλής όσο και ο προκάτοχός του, παρακολουθώντας την «αγωνιώδη» πορεία Χριστόφια και ΑΚΕΛ προς την κάλπη του 2013, στο «πίσω μέρος του μυαλού» τρέφουν την κρυφή ελπίδα ότι μπορεί τελικά να αποτελέσουν οι ίδιοι την «προεδρική λύση»...

Το «σενάριο τρόμου» στον νου του Άντρου
Από την άλλη, το «κακό σενάριο» θα ήταν εκείνο που θα ήθελε ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ και ενδεχομένως τους Οικολόγους, με μεσιτεία μάλιστα του Αρχιεπισκόπου, να τα βρίσκουν και να καταλήγουν σε κάποιον κοινό υποψήφιο. Όσο και αν φαίνεται μακρινό αυτό το ενδεχόμενο, αν μπορούσε να πραγματοποιηθεί, θα δυσχέραινε εξαιρετικά το έργο του Άντρου Κυπριανού. Διότι, πρώτον, αν η επιλογή προσώπου ήταν καλή, αυτός ο τρίτος υποψήφιος θα απειλούσε άμεσα τη συμμετοχή του Δημήτρη Χριστόφια στον δεύτερο γύρο. Δεύτερο, θα απέτρεπε την τακτική του ΑΚΕΛ να «παίξει» με τις κρυφές φιλοδοξίες τόσο του Γιαννάκη Ομήρου όσο και του Μάριου Καρογιάν, καθυστερώντας τις τελικές τοποθετήσεις τους μέχρι το φθινόπωρο.

Όλα δείχνουν ότι είτε στην περίπτωση που αναγκαστεί να συμπλεύσει με τον μέντορα του και χάσουν… «αξιοπρεπώς» τις προεδρικές είτε και στην περίπτωση που οδηγηθεί να συγκρουστεί μαζί του ψάχνοντας «άλλη λύση», είναι πολύ πιθανό από τον Φεβρουάριο του 2013 το ΑΚΕΛ να μπει σε μια παρατεταμένη εσωστρέφεια, αναζητώντας τη… «δολοφονημένη» αριστερή του ορθοδοξία…