Η συναυλία της ντροπής…

                                               

Τελικά και να θέλεις οι κυβερνώντες και οι σύμβουλοι τους δεν σ’ αφήνουν ν’ αγιάσεις σε αυτόν τον τόπο. Κάποιοι «άνθρωποι του πνεύματος, της επιστήμης και του πολιτισμού», με Πρόεδρο τον επί τέσσερεις θητείες Αντιπρόεδρο του ΡΙΚ, προτεινόμενο και τις τέσσερεις  φορές από το ΑΚΕΛ ,  καταγγέλλουν  την «άθλια στοχοποίηση του Προέδρου της Δημοκρατίας».  Οργανώνουν δε συναυλία για να προστατεύσουν τους θεσμούς αλλά και το Δημήτρη Χριστόφια, από τους «σύγχρονους πειρατές των συνειδήσεων» και από τους «νοσταλγούς πολιτειακής ανωμαλίας».  Μάλιστα υπογραμμίζουν πως «το τελευταίο διάστημα είδαν το τέρας της χειραγώγησης της κοινής γνώμης από τα ΜΜΕ να τρομοκρατεί και να καλλιεργεί μαζική ψύχωση, απειλώντας τη δημοκρατία και την ομαλότητα».

 

Όλοι αυτοί φυσικά το προηγούμενο διάστημα δεν σκέφτηκαν να διοργανώσουν συναυλία στήριξης των οικογενειών των αδικοχαμένων στο Μαρί, ούτε φυσικά σκέφτηκαν να διοργανώσουν μια συναυλία που να ζητά την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων και την ανάληψη των «ασήκωτων προσωπικών και θεσμικών ευθυνών».

 

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι  το ΑΚΕΛ με τους μυστικοσύμβουλους του Προεδρικού, έχουν την δύναμη να οργανώσουν μια μεγάλη συγκέντρωση, εμπλουτισμένη με τριάντα και βάλε καλλιτέχνες πανελληνίου βεληνεκούς,  όπου «ο κόκκινος λαός» θα βροντοφωνάξει στον Πρόεδρο Χριστόφια να μην παραιτηθεί.  Αυτό ίσως τελικά να βοηθήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να…  ξεπεράσει την πίκρα του, αλλά θα πάρει και τον τόπο δεκάδες χρόνια πίσω. (Όταν 30 χρόνια πριν, στη νεαρή τότε Δημοκρατία, καθοδηγητές «παρακινούσαν» τον κοσμάκι, και με το βούρδουλα άμα χρειαζόταν, να χειροκροτήσει το Προεδρικό αυτοκίνητο).

 

Μήπως το ΑΚΕΛ θα μπορούσε να μας εξηγήσει το λόγο της συναυλίας; Μήπως η περιβόητη «Κίνηση Πολιτισμού» που βάζει πάνω από όλα την Κύπρο; Ποιον εξυπηρετεί σήμερα η συναυλία; Από ποιους απειλούνται οι θεσμοί; Που κολλά η παρουσία και η παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας; Μήπως τελικά οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις πρέπει να διοργανώσουν μια αντίστοιχη συναυλία με τίτλο «Σεβασμός στο πόρισμα Πολυβίου και στο κάθε πόρισμα Ανεξάρτητης Ερευνητικής Αρχής»; (Φυσικά οι τελευταίοι θα έχουν ένα μεγάλο πρόβλημα.  Δεν υπήρξαν ποτέ συνδαιτυμόνες των Παπακωνσταντίνου, Μαχαιρίτσα και Θηβαίου… Μάλλον πρέπει να καλέσουν τον Μακρόπουλο και τον Στέλιο Διονυσίου... )

 

Και αυτά τα περί «νοσταλγών πολιτειακών ανωμαλιών» , αλλού. Για την ακρίβεια: στους ηλίθιους που τα χάφτουν... Νισάφι πια…

 

 

 

ΥΓ1 Προς Νίκο Αναστασιάδη αλλά και Γιαννάκη Ομήρου:  Η αντιπολίτευση που θέλει να αποκτήσει πολιτική ηγεμονία πρέπει να ξεπεράσει το στάδιο που συνίσταται μόνο στο να παρακολουθεί, να σχολιάζει και να κατακρίνει  κυβερνητικές κινήσεις ή κυβερνητική ακινησία.  Για να εισπράξει ένα κόμμα, (ή ένας εν δυνάμει Πρόεδρος) τη φθορά των άλλων πρέπει να δημιουργεί την πεποίθηση ότι μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά τα θέματα εξουσίας, να έχει διαμορφώσει σχέδια που ανταποκρίνονται στις αναμονές, να αποτελεί εναλλακτική λύση για όσους διαπιστώνουν ότι υπάρχει αδιέξοδο ή αποτυχία της σημερινής ηγεσίας.

 

ΥΓ2 Προς καλλιτέχνες (αγαπημένους  άλλωτε): Είναι απίστευτη η ευκολία που με μια κίνηση σας, με μια σας απερισκεψία, σκοτώσατε τα όνειρα των εφηβικών μου χρόνων. Αυτά που τόσο… εκστατικά εμπνεύστηκαν τότε από τα τραγούδια σας. Τώρα πια γράψτε και κανένα στοίχο και για τις αρπαχτές…

 

ΥΓ3 Ευχαριστώ όλους εσάς που αντισταθήκατε να παίξετε το όποιο παιγνίδι προπαγάνδας εις βάρος των ανυποψίαστων παιδιών…